عابری در کوچه باغ زندگی

                    وی صید دست و پازده در خون، سفیر عشق!

دست گدای من نگهش سوی دست توست

                   افتاده از نفس دل غمگین، فقیر عشق

دل همچو دست اسیر غم است و چشم

                   محتاج یک نگاه، چو مسکین، بشیر عشق!

در کوچه جار میزند کسی رسیده است

                  ماه عزای اشرف مردان، امیر عشق

ماییم و دست ادب، روی سینه داغ

                   اندر حریم حضرت، یاسین کبیر عشق